Ethosha

Inmiddels lopen we meer als een week achter met ons reisverslag, dus het wordt tijd voor een update. Onze 2de overnachting in Damaraland was wederom op een idyllische camping met grote eier rotsen en bovenop de berg een heus mini zwembad (Wel erg koud water) en een terras bovenop de berg, perfect voor een mooie sundowner (Maj en Jur kunnen Miriam al precies nadoen als zij om 18:15 met twee glazen witte wijn roept tijd voor de sundowner). Enige nadeel van deze camping was een soort van kleine vliegjes-plaag maar deze verdwenen gelukkig nadat de zon was onder gegaan. Uiteindelijk weer vroeg vertrokken richting Olifantsrus in Etosha. Het laatste stuk was nog best spannend omdat we al lang niet meer konden tanken en de meter nog op een kwart stond (kan maar liefst 160 liter Diesel in de auto) Bij de pomp was ook een aardige supermarkt waar we eten en drank ingeslagen hebben en natuurlijk ook een zak brandhout voor ons kampvuur en bbq.
Daarna zijn we Etosha park ingereden en na 10 minuten rijden zien we al de eerste wilde dieren (wilde zwijnen en herten). Bij het eerste waterhole (drinkplaats voor de dieren) hadden we gelijk heel veel geluk, zo'n 200 meter van ons vandaan onder een boom lagen zo'n 8 stuks leeuwen waarvan 2 mannetjes (gaaf). Daarna zijn we doorgereden naar onze campingplek bij de Olifantsrus. Auto op de plek gezet en tenten opgezet (uitgeklapt). De volgende morgen vroeg vertrokken naar onze volgende camping namelijk Oka Koeja (of zoiets), daar aangekomen onze auto op de plek gezet en hebben we ons gelijk opgegeven voor de afternoon Safari. Om 14:30 uur kwamen we bij de safari wachten aan maar deze was al compleet vol, waardoor wij met z'n vieren samen met onze ranger Johny een auto voor ons zelf hadden. Johny was een zeer relaxte gast die zeer veel wist te vertellen en ons mooie plekken heeft laten zien. Nadat we een tijdje rond gereden hebben komen we bij een groot modderig waterhole en daar stonden maar liefst 15 stuks olifanten zich uitgebreid te wassen en mekaar te bekogelen met modder en heerlijk aan het stoeien een van de olifanten (een mannetje) die had me daar een vijfde poot, eerlijk waar niet overdreven deze trok een spoor in het zand, vol verbazing naar zitten kijken (zelfs Johnny was onder de indruk ). Een uurtje later was het naast de weg wel errug druk met safari auto's en daar lag onder de boom 10 meter vd weg een mannetje en vrouwtjes leeuw met een pub (zo mooi gezicht ) vooral ook hoe Johny de auto er tussendoor frommelde (breed lachend = werkt altijd). S' avonds op de camping maar weer lekker liggen braaien, mooi om te zien dat iedereen bij het vuur / braai zit en maar liefst zo tegen 21:30 uur in de daktent kruipt. De volgende morgen zijn we alweer vroeg op pad naar onze 3de camping in Etosha namelijk: Numatuja (of zoiets).
Onderweg ernaar toe onze eigen game drive gehouden en dat hebben we geweten.
Om het verhaal iets in te korten, zal ik daarvan het hoogtepunt beschrijven. Het was inmiddels 16:30 uur en we zaten te twijfelen of we het waterhole dat op 5 Km van de camping zit nog zouden gaan bezoeken, ik zei nog ach laten we maar doen anders krijgen we misschien later spijt. We zijn halverwege de weg naar de waterhole als we een auto stil zien staan en wijzend naar wat bosjes en ja hoor bingo: aan de zijkant van de bosjes zien we 2 koppies van Cheetas (jachtluipaarden - WAAUW) ze zijn met de verrekijkers en via de zoom van onze camera goed te zien. Voor we het weten staan er zo'n twintig auto's om ons heen. We besluiten om toch nog even naar de waterhole te rijden, waar we gewoon even een spotted Hijena zien (Waauw) en in de verte lagen groepje leeuwen te luieren. Op de terugweg toch maar weer even naar de Cheetas gereden en er stonden nog maar 2 auto's en ze waren nauwelijks te zien, ze lagen verdekt opgesteld en dat was niet voor niets zo want op nog geen 20 meter van hen vandaan liepen springbokken. Na een tijdje wachten sprinten een van de Cheetas achter de springbokken aan en ving er eentje (de jacht mislukt heel vaak, dus we hadden geluk). Voor onze ogen zagen we hoe de Cheetas de springbok op vraten (Waauw - waauw) niet normaal meer, wordt maar zelden gezien / gefilmd. Uiteindelijk door het hele gebeuren iedereen met rode hoofden in de auto en veel gejoel en gejuich en niet op de tijd gelet, het was inmiddels 10 voor zes en het begon al te schemeren en na zessen kom je er niet meer in. Gelukkig werden we binnen gelaten, autotent opgezet en de braai aangestoken.
What a day
Gr Rob
Wordt vervolgd