Weer een helse tocht!

5 dagen geleden vertrokken we richting Kidepo. Voordat we vertrokken, ontmoetten we Arthur, Marja en Bo uit Zeeland. Zij rijden ook zelf door Oeganda en het lijkt ons allen verstandig om samen te rijden gezien de omstandigheden. Niet voor niets, want na 20 km zit Arthur al vast in de modder. Wij hebben geprobeerd om hem met onze auto eruit te trekken, maar helaas zonder succes. Uiteindelijk is het, samen met de plaatselijke bevolking gelukt om de auto uit de modder te duwen. Resultaat: allemaal tot aan de enkels onder de zut! Onderweg hebben we boodschappen gedaan voor 2 dagen kamperen. In het dorp zagen we veel armoede en besloten we om wat meegenomen kleding uit de delen. Niet zo'n goed plan; binnen de kortste keren waren we omsingeld door kinderen én volwassenen die allemaal iets van ons wilden. De weg richting Kidepo werd alsmaar slechter totdat er geen weg meer was! De weg (of brug?) Was weggespoeld door een kolkende rivier. Daar stonden we dan, in de middle of nowhere. Met ons stonden ook Oegandezen te wachten. Volgens hen moesten we wachten totdat de rivier minder hard zou gaan stromen, zodat we konden oversteken. Na 3 kwartier werd inderdaad de stroming minder en zijn we, op goed geluk, doorgereden en gelukkig de overkant gehaald. In het park zelf waren de wegen, door de regen, erg slecht. We hebben bijna de hele weg in de greppel gereden maar uiteindelijk de camping gehaald.

Wordt vervolgd....